Στην κυβέρνηση μάλλον το έχουν πάρει απόφαση πως δεν μπορούν να αποφύγουν την αντικατάσταση του Νόμου Κατσέλη, από ένα άλλο πολύ πιο αυστηρό πλαίσιο, τουλάχιστον σε ότι αφορά το όριο για την προστασία της πρώτης κατοικίας.

Στο υπουργείο Οικονομικών παλεύουν το όριο αυτό να είναι στις 150.000 ευρώ, αλλά θεωρείται πολύ δύσκολο να το πετύχουν, αφού οι μεν τράπεζες φέρεται να αποδέχονται ένα όριο κοντά στις 100.000 ευρώ, ενώ οι δανειστές θέλουν το όριο αυτό να υποχωρήσει στις 70.000 ευρώ.
Ότι να συμβεί δηλαδή οι δανειολήπτες θα βρεθούν σε δυσμενέστερη θέση σε σχέση με το πλαίσιο που ισχύει σήμερα.
Τι θα σημάνει όμως το όποιο νέο πλαίσιο; Πολύ περισσότερους πλειστηριασμούς, σε σχέση με αυτούς που γινόταν μέχρι σήμερα. Όπως όλα δείχνουν το ισχύον πλαίσιο του Νόμου Κατσέλη θα λήξει στις 28 Φεβρουαρίου.
Όπως είναι φυσικό τα νέα όρια προστασίας της πρώτης κατοικίας θα είναι μειωμένα, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες θα υπάρχουν ισχυρές ασφαλιστικές δικλίδες για την «έξωση» των στρατηγικών κακοπληρωτών από τις προστατευτικές διατάξεις.
Οι δανειολήπτες των οποίων η αξία της κατοικίας υπερβαίνει το όριο το οποίο τελικά θα επιλεγεί, δεν θα είναι προστατευμένοι και θα είναι εκτεθειμένοι σε πλειστηριασμό.
Ήδη πάντως έχουν αναρτηθεί στην πλατφόρμα e-auction περισσότεροι από 4.000 πλειστηριασμοί, οι οποίοι θα διενεργηθούν μέχρι το τέλος Ιουλίου, ενώ η λίστα των ακινήτων που εκποιούνται από τις τράπεζες μεγαλώνει συνεχώς.
Το 2018 ολοκληρώθηκαν περισσότεροι από 17.000 πλειστηριασμοί, με τα ακίνητα να βρίσκονται σε πρώτο πλάνο. Πάνω από 16.300 ακίνητα όλων των ειδών (κατοικίες, επαγγελματική στέγη, ξενοδοχεία, αγροτεμάχια, οικόπεδα κ.λπ.) βγήκαν στο σφυρί. Βέβαια, οκτώ στα δέκα ακίνητα που βγήκαν στο σφυρί κατέληξαν στα χέρια των τραπεζών λόγω έλλειψης αγοραστικού ενδιαφέροντος.
Για το σύνολο του 2019 οι τράπεζες σχεδιάζουν να βγάλουν στο σφυρί πάνω από 30.000 ακίνητα, εκ των οποίων πολλά αναμένεται να είναι και πρώτες κατοικίες οφειλετών με ληξιπρόθεσμες οφειλές.

Υποχρεωτική διαμεσολάβηση: Λάθος διάγνωση και λάθος λύση

• 
  
  Ιωάννης ΜαλτέζοςΔικηγόρος Παρ’Αρείω Πάγω

Ο θεσμός της υποχρεωτικής διαμεσολάβησης εισάγεται από την Κυβέρνηση ως ένα μέσο για να αποσυμφορηθούν τα δικαστήρια από την υπερπληθώρα των υποθέσεων που καταλήγουν σε αυτά. Επαίρεται μάλιστα ο Υπουργός Δικαιοσύνης κος Κοντονής για το ότι πρόκειται για “εμβληματικό” νομοσχέδιο. Είναι πράγματι έτσι; Απαλλάσσει τους πολίτες από τις καθυστερήσεις, τη δυσκαμψία, τον απρόσωπο χαρακτήρα της απονομής της Δικαιοσύνης; Τους γλιτώνει από χρήματα και χρόνο; Μήπως αντί να μπλέκουν σε ένα αρτηριοσκληρωτικό δικαστικό σύστημα το οποίο δεν κατανοούν, θα πηγαίνουν σε ένα πιο ανθρώπινο περιβάλλον, όπου με διάλογο και χαλαρότητα θα βρίσκουν τη λύση στα προβλήματά τους; 

Όσα προανέφερα είναι αυτά που φοβάται ο πολίτης από την επαφή του με τη Δικαιοσύνη. Ο στόχος του άρθρου δεν είναι να προσπαθήσει να πείσει τους Δικηγόρους ή τους Δικαστές. Οι απαντήσεις είναι αυτονόητες. Την ώρα που γράφονταν οι γραμμές αυτές εκδόθηκε ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων που πρώτοι αυτοί εξήγγειλαν κινητοποιήσεις εναντίον του σχετικού νομοσχεδίου. Το ζήτημα είναι να καταλάβει όποιος πολίτης δεν είναι νομικός ότι του προσφέρεται ένα δώρο, το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να αρνηθεί. 

Κατ’αρχήν, εάν επρόκειτο για ένα “εμβληματικό” νομοσχέδιο, εάν η υποχρεωτική διαμεσολάβηση αναβάθμιζε τη ζωή όλων μας, η Κυβέρνηση θα το διατυμπάνιζε και δε θα υπήρχε λόγος να ορίσει τη διαβούλευση από την 28η Δεκεμβρίου μέχρι την 2α Ιανουαρίου. Από ποιον και τι κρύβεται άραγε; Ή ως δώρο θεώρησε ότι έπρεπε να μας το κάνει ανήμερα την Πρωτοχρονιά; 

Για όσους δεν έχουν ασχοληθεί με το θέμα, καθιερώνεται ένα υποχρεωτικό στάδιο προδικασίας, η διαμεσολάβηση, την οποία θα διεξάγουν διαπιστευμένοι, αλλά ιδιώτες διαμεσολαβητές, οι οποίοι δεν είναι υποχρεωτικό να είναι Δικηγόροι. Αρκεί να έχουν πτυχίο οποιασδήποτε Ανώτατης Σχολής, έχοντας παρακολουθήσει κάποιο σχετικό σεμινάριο και έχοντας επιτύχει σε εξετάσεις. Οι υποθέσεις στις οποίες εισάγεται η υποχρεωτικότητα εκτείνονται σε πάρα πολλά πεδία, με πιο κοινές τις διαφορές μεταξύ ιδιοκτητών διαμερισμάτων, υποθέσεις τροχαίων (χωρίς σωματική βλάβη) - αποζημιώσεις, ιατρικής αμέλειας (και θανάτου), εργατικές καθώς και πλείστες όσες οικογενειακές διαφορές. 

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν, θεσπίζεται υποχρεωτική διαδικασία διαμεσολάβησης η οποία διαρκεί από ένα μήνα έως έξι μήνες. Αν δεν τελεσφορήσει η μεσολάβηση, τότε προσφεύγουν οι διάδικοι στα Δικαστήρια. Πρέπει ωστόσο να καταβληθεί και από εκείνον που προσφεύγει στη διαμεσολάβηση και από εκείνον κατά του οποίου στρέφεται ποσό τουλάχιστον 300€.Όποιος δεν πειθαρχήσει στο να απευθυνθεί στη διαδικασία αυτή αντιμετωπίζει εξοντωτικά πρόστιμα και χρηματικές ποινές από 1.000€ έως 5.000€, ενώ και σε περίπτωση ήττας του στο ενδεχόμενο Δικαστήριο θα κληθεί να πληρώσει και ποσό ίσο με το 2% της διαφιλονικούμενης διαφοράς, ποσό το οποίο θα καταπίπτει υπέρ του Δημοσίου και θα εισπράττεται με τον ΚΕΔΕ! 

Ο θεσμός της διαμεσολάβησης υπάρχει ωστόσο ήδη από το έτος 2010 με το βασικό νόμο 3898/2010 που έχει ψηφιστεί και με το Π.Δ. 123/2011 που εκδόθηκε κατ’εξουσιοδότησή του. Ωστόσο η κοινωνία αδιαφόρησε παντελώς για το θεσμό αυτό, καθώς οι υποθέσεις οι οποίες λύθηκαν με διαμεσολάβηση όλα αυτά τα χρόνια ήταν λιγότερες από 30. Έρχεται λοιπόν σήμερα η Κυβέρνηση με το πλέγμα αυτό των διατάξεων που καθιστούν τη διαμεσολάβηση υποχρεωτική να επαναφέρει ένα θεσμό που αποδοκιμάστηκε με τόσο εκκωφαντικό τρόπο. Σημειωτέον ότι δεν αποτελεί κάποιο προαπαιτούμενο από την Τρόικα στο οποίο σπεύδει να πειθαρχήσει, όπως με τα 70 περίπου άλλα προαπαιτούμενα αυτής της δόσης. Τέτοιου είδους απαίτηση από την Τρόικα δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο απαίτηση να υπάρχει πρόβλεψη για διαμεσολάβηση που ούτως ή άλλως υπάρχει. 

Και πως να υπάρχει απαίτηση για υποχρεωτικότητα άλλωστε όταν σε όλη την Ευρώπη η διαμεσολάβηση είναι απολύτως δυνητική και όχι υποχρεωτική. Εκτός από την Ιταλία,όπου έχει εισαχθεί μία αντίστοιχη ρύθμιση με την παρ’ημίν, οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη, διαμεσολάβηση υπάρχει στο πλαίσιο της εκουσίας προσφυγής σε αυτήν. 

Όλα αυτά δείχνουν ότι η Κυβέρνηση, χωρίς να είναι υποχρεωμένη από την Τρόικα, προβαίνει στην εισαγωγή ενός θεσμού “παράλληλης” ιδιωτικής δικαιοσύνης. Δεν είναι μόνο ότι δεν έχει τους χρηματικούς πόρους για να μπορέσει να εξοπλίσει και να στελεχώσει τα Δικαστήρια με Δικαστές, Εισαγγελείς, Γραμματείς. Δεν είναι ούτε το ότι δεν προβαίνει στον πλήρη εκσυγχρονισμό και την μηχανοργάνωση της δικαστηριακής πρακτικής, ώστε να μπορεί να επιταχυνθεί και να βελτιωθεί η ταχύτητα και η αποτελεσματικότητα του συστήματος. Ο κάθε ψύχραιμος και αντικειμενικός πολίτης αντιλαμβάνεται ότι προστίθεται άλλο ένα στάδιο γραφειοκρατίας σε μία ήδη αργή Δικαιοσύνη.Ο πολίτης που είχε ένα τροχαίο ατύχημα και θα περιμένει να αποζημιωθεί, θα πρέπει αναγκαστικά να προσφύγει στη διαμεσολάβηση, να πληρώσει χρήματα για το διαμεσολαβητή, να πληρώσει χρήματα για τον συμπαριστάμενο Δικηγόρο και να περιμένει έως και 6 μήνες να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Αφού λοιπόν θα έχει φτάσει μέχρι εκεί και θα έχει περάσει αυτό το χρονικό διάστημα και θα έχει ενδεχομένως “πονέσει” οικονομικά, πόσο πιθανό άραγε είναι να αρνηθεί το ποσό που θα του προσφερθεί από την αντίδικο ασφαλιστική εταιρεία και θα αποφασίσει ότι θα προσφύγει στο Δικαστήριο για να ξεκινήσει τον κανονικό δικαστικό αγώνα με άλλες αμοιβές, άλλες καθυστερήσεις και άλλη αναμονή;

Και πως άραγε μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι ενώ υπήρξαν συγκεκριμένες προτάσεις να αναλάβουν οι Δικαστές ένα θεσμό δικαστικής διαμεσολάβησης, ο οποίος και σύμφωνος με το Σύνταγμα θα ήταν και θα ήταν απολύτως δωρεάν για τον πολίτη, το Υπουργείο θεώρησε καλό να μην απαντήσει τίποτα αλλά αντιθέτως να φέρει άρον άρον το νομοσχέδιο αυτό μεταξύ καλάντων και πρωτοχρονιάτικου ρεβεγιόν. 

Και πως να εξηγηθεί επίσης το γεγονός ότι αντί να απευθυνθεί η κυβέρνηση στους Δικηγόρους ως διαμεσολαβητές, οι οποίοι από τις σπουδές τους και το επάγγελμά τους αλλά και από το συνταγματικό τους ρόλο είναι οι μόνοι που μπορούν να παρέχουν τα εχέγγυα της ορθής διενέργειας του καθήκοντος του διαμεσολαβητή, αποφασίζει να αναθέσει το ρόλο αυτό σε κάθε πτυχιούχο Πανεπιστημίου; Θεωρεί μήπως ότι υπάρχει έλλειψη Δικηγόρων στη χώρα μας και ότι θα δυσκολευόταν να εξεύρει ικανό αριθμό Δικηγόρων για να στελεχώσει τις όποιες ανάγκες διαμεσολάβησης; Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι τα πρακτικά της διαβούλευσης θα αποτελούν τίτλο εκτελεστό, το διατακτικό τους δηλαδή θα είναι ισοδύναμο με δικαστική απόφαση. Το οποίο θα μπορεί να το έχει συντάξει μη νομικός. Γίνεται αντιληπτό το χάος που μπορεί να προκαλέσει κάτι τέτοιο. 

Αρχίζει λοιπόν να γίνεται αντιληπτό (οι Δικαστές και Εισαγγελείς διά της Ενώσεώς τους το υπενόησαν σαφώς) ότι κάποιες άλλες σκοπιμότητες κρύπτονται πίσω από την εισαγωγή του θεσμού με αυτόν τον αναπάντεχο και αυταρχικό τρόπο: 

Ο στόχος δεν είναι ούτε η αποσυμφόρηση των Δικαστηρίων ούτε η επιτάχυνση της Δικαιοσύνης ούτε η ανακούφιση και η εξυπηρέτηση των πολιτών. Ο στόχος είναι πρωτίστως η δημιουργία παραδικαιοσύνης, η ανάθεση σε ιδιώτες δικαστικών καθηκόντων, ώστε να παρακάμπτονται οι παραδοσιακές δομές και να υποκαθίστανται από άλλες, πιο βολικές και σαφώς λιγότερο ανεξάρτητες. Τράπεζες, Ασφαλιστικές Εταιρείες, Funds που θα έχουν εξαγοράσει τεράστια χαρτοφυλάκια κόκκινων δανείων, επιχειρήσεις real estate, όλοι βολεύονται. Τίθενται με τον τρόπο αυτό προσκόμματα και αναχώματα μεταξύ του ασθενέστερου οικονομικά πολίτη και της Δικαιοσύνης. 

Αλλά είναι κάτι άλλο, βαθύτερο: Αποτελεί τελικά πάγια, συνειδητή και ηθελημένη θέση της παρούσας κυβέρνησης, η προσπάθεια αποδόμησης κάθε θεσμού, κάθε ανεξάρτητης Αρχής, κάθε προστατευτικής δικλείδας που έχει τεθεί από το Σύνταγμα και την Αστική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία ώστε να ελέγχεται η όποια αυθαιρεσία των κυβερνώντων ή των εκάστοτε ισχυρών. Δεν αρέσει τελικά στην κυβέρνηση η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΓΣΕΕ ΥΠ΄ΑΡΙΘΜΟΝ 4 25-5-2017

Με αφορμή την πρόσφατη  ψήφιση του Ν. 4472/2017 «Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση διατάξεων του ν. 4387/2016,

μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις,Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021 και λοιπές διατάξεις»,  η ΓΣΕΕ εκπόνησε την (παρακάτω εμφανιζόμενη) υπ’ αριθμ. 4/25-5-2017 ενημερωτική εγκύκλιο, που αφορά στις ρυθμίσεις:

- της ελευθερίας των συλλογικών διαπραγματεύσεων,

- της διαδικασίας ελέγχου των ομαδικών απολύσεων,

- τις απολύσεις και τις άδειες των συνδικαλιστικών στελεχών και

- την επέκταση των σύντομων προθεσμιών που ισχύουν για τις απεργιακές διαφορές, στις διαφορές από την εφαρμογή

 του άρθρου 656 ΑΚ (υπερημερία εργοδότη) σε περίπτωση κήρυξης απεργίας στην επιχείρηση.

Εγκύκλιος ΓΣΕΕ 

ΕΦΚΑ: Αυτές είναι οι νέες ασφαλιστικές εισφορές που θα πληρώνουν οι δικηγόροι

Επιτέλους... εκδόθηκε μετά από μήνες αναμονής η εγκύκλιος που αναλύει τις τελικές ασφαλιστικές εισφορές που θα πληρώνουν οι έμμισθοι δικηγόροι.…

Η εισφορά για κύρια σύνταξη από 1.1.17 θα είναι 20%, ποσοστό που επιμερίζεται σε 6,67% για τον εργαζόμενο και 13,33% για τον εργοδότη.

«Επισφράγισε» η εγκύκλιος του ΕΦΚΑ, με τον πιο επίσημο τρόπο όλες τις ανατροπές στις ασφαλιστικές εισφορές χιλιάδων δικηγόρων. Τα τελικά ποσά που θα κληθούν να πληρώσουν οι έμμισθοι δικηγόροι ξεπερνούν κατά πολύ όσα κατέβαλαν, αφού τα δεδομένα άλλαξαν ριζικά και το νέο «τοπίο» πλέον διαμορφώνεται με βάση το πραγματικό φορολογητέο εισόδημα.

Ταυτόχρονα, οι νέες εισφορές θα είναι τόσο για όλους τους ασφαλισμένους όσο και για τους δικηγόρους πληρωτέες κάθε μήνα, και όχι μία φορά το χρόνο (κάθε Ιανουάριο) όπως συνήθιζαν να τις καταβάλλουν.

Από 1/1/2017 η ασφαλιστική εισφορά υπέρ υγειονομικής περίθαλψης των μισθωτών και λοιπών κατηγοριών που υπάγονται στον ΕΟΠΥΥ, των οποίων οι ασφαλιστικές εισφορές κλάδου σύνταξης υπολογίζονται κατά τα προβλεπόμενα του παρόντος νόμου, ορίζεται σε ποσοστό 7,10%, επί των πάσης φύσεως αποδοχών και κατανέμεται κατά ποσοστό 6,45% για παροχές σε είδος, εκ του οποίου 2,15% βαρύνει τον ασφαλισμένο και 4,30% βαρύνει τον εργοδότη και ποσοστό 0,65% για παροχές σε χρήμα, εκ του οποίου 0,40% βαρύνει τον ασφαλισμένο και 0,25% βαρύνει τον εργοδότη».

Για τους δικηγόρους με έμμισθη εντολή παρακρατούνται από 1/1/2017 εισφορές υπέρ υγειονομικής περίθαλψης, επί της ίδιας ως ανωτέρω βάσης υπολογισμού εισφορών. Όσον αφορά την επικουρική ασφάλιση από 1/6/2016 και μέχρι τις 31/5/2019, το ποσό της μηνιαίας εισφοράς για την επικουρική ασφάλιση στο Ε.Τ.Ε.Α., όλων των μισθωτών, ασφαλισμένων πριν και μετά την 1/1/1993, υπολογίζεται σε ποσοστό 3,5% για τον ασφαλισμένο και 3,5% για τον εργοδότη επί των ασφαλιστέων αποδοχών του εργαζομένου, όπως προσδιορίζονται στο άρθρο 38.

Από 1/6/2019 και μέχρι την 31/5/2022, το ποσό της μηνιαίας εισφοράς στο Ε.Τ.Ε.Α. όλων των μισθωτών, ασφαλισμένων πριν και μετά την 1/1/1993, υπολογίζεται σε ποσοστό 3,25% για τον ασφαλισμένο και 3,25% για τον εργοδότη επί των ασφαλιστέων αποδοχών του εργαζομένου, όπως προσδιορίζονται στο άρθρο 38.

Μετά το πέρας της εξαετίας, το ποσοστό της μηνιαίας εισφοράς επανέρχεται στο ύψος που ίσχυε κατά τις 31/12/2015». Από 1/1/2017, εισφορές υπέρ επικουρικής κάλυψης παρακρατούνται υπέρ του κλάδου Επικουρικής Ασφάλισης του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π.) πρώην Τομέας Επικουρικής Ασφάλισης Δικηγόρων.

Για το εφάπαξ των δικηγόρων ισχύουν τα εξής:

Τα έσοδα από τις ασφαλιστικές εισφορές των ασφαλισμένων και των εργοδοτών, όπου προβλέπεται εργοδοτική εισφορά για τους μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένους μισθωτούς. Από 1.1.2017 το ποσό της μηνιαίας εισφοράς στον Κλάδο Εφάπαξ Παροχών του Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π. των ασφαλισμένων από 1.1.1993 και εφεξής μισθωτών και όλων των πριν και μετά την 1.1.1993 ασφαλισμένων αυτοτελώς απασχολούμενων ορίζεται σε ποσοστό 4%, υπολογιζόμενο για τους μισθωτούς επί των ασφαλιστέων αποδοχών τους, όπως προσδιορίζονται στα άρθρα 5 και 38, και για τους αυτοτελώς απασχολούμενους επί του εισοδήματος τους, όπως ειδικότερα προσδιορίζεται στο άρθρο 39, εφαρμοζομένου και του άρθρου 98.

Για το ύψος και τον τρόπο υπολογισμού των εισφορών των μέχρι 31-12-1992 ασφαλισμένων μισθωτών εφαρμόζονται οι επιμέρους καταστατικές διατάξεις των εντασσομένων ταμείων, τομέων, κλάδων και λογαριασμών προνοίας στο Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π., με εξαίρεση τους μισθωτούς ασφαλισμένους στους τομείς προνοίας του τ. Ε.Τ.Α.Π. - Μ.Μ.Ε., των οποίων τα ποσοστά εισφορών υπολογίζονται επί των ασφαλιστέων αποδοχών τους, όπως προσδιορίζονται στο άρθρο 38 του παρόντος.

Κάθε άλλη διάταξη που ρυθμίζει το θέμα διαφορετικά καταργείται». Συνεπώς, από 1/1/2017, εισφορές υπέρ κλάδου Πρόνοιας των απασχολούμενων με έμμισθη εντολή δικηγόρων Αθηνών υπέρ του Ε.Τ.Ε. Α.Ε.Π. τ. Τομέας Πρόνοιας Δικηγόρων Αθηνών παρακρατούνται σε ποσοστό 4%.

Ειδική αναφορά γίνεται στην εγκύκλιο για την εισφορά των δικηγόρων ανά δικηγορική πράξη. Όπως τονίζεται, για τους δικηγόρους, υπέρ του Ε.Φ.Κ.Α. καταβάλλεται ποσοστό 20% επί της ελάχιστης αμοιβής ανά δικηγορική πράξη ή παράσταση, για την οποία προβλέπεται από την κείμενη νομοθεσία έκδοση γραμματίου προείσπραξης.

Ο οικείος Δικηγορικός Σύλλογος αποστέλλει στον Ε.Φ.Κ.Α. τη σχετική συγκεντρωτική κατάσταση ανά δικηγόρο. Τα ποσά που έχουν καταβληθεί μέσω ενσήμων ή της ανωτέρω διαδικασίας που τα αντικαθιστά, αφαιρούνται από την εισφορά που οφείλει ο δικηγόρος. Ειδικά για τους δικηγόρους που απασχολούνται με έμμισθη εντολή, τα ποσά αυτά αφαιρούνται από την εισφορά του ασφαλισμένου.

Σε περίπτωση που τα ποσά που καταβλήθηκαν υπερβαίνουν την προβλεπόμενη μηνιαία εισφορά, δεν επιστρέφονται, αλλά συμψηφίζονται με την ετήσια ασφαλιστική οφειλή του αντίστοιχου έτους.

-    Ως βάση υπολογισμού των εισφορών ορίζονται οι πάσης φύσεως αποδοχές με εξαίρεση τις κοινωνικού χαρακτήρα έκτακτες παροχές λόγω γάμου, γεννήσεως τέκνων, θανάτου και βαριάς αναπηρίας.

-    Το ανώτατο όριο ασφαλιστέων αποδοχών για τον υπολογισμό της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς των ασφαλισμένων και των εργοδοτών, από 1-1-2017, ανέρχεται στο ποσό των 5.860,80 ευρώ και προκύπτει ως το δεκαπλάσιο του ποσού που αντιστοιχεί στον εκάστοτε προβλεπόμενο κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού, και σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, στο δεκαπλάσιο του ποσού που αντιστοιχεί στο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών, που ανέρχεται στο ποσό των 586,08 ευρώ (παρ. 3 της υπ. ΙΑ.11 του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 (Φ.Ε.Κ. Α' 222/2012).

-    Το εν λόγω ανώτατο όριο εφαρμόζεται και επί πολλαπλής μισθωτής απασχόλησης ή έμμισθης εντολής, όσον αφορά όμως μόνο στην εισφορά ασφαλισμένου. (Άρθρο 38 παρ.2β').

-    Καθορίζεται - ως ελάχιστη μηνιαία βάση υπολογισμού επί της οποίας υπολογίζεται το εκάστοτε προβλεπόμενο ποσοστό εισφοράς των ασφαλισμένων και των εργοδοτών που από 1/1/2017 εντάσσονται στον Ε.Φ.Κ.Α. - το ποσό που αντιστοιχεί στο κατώτατο βασικό μισθό άγαμου μισθωτού άνω των 25 ετών, το οποίο, επί πλήρους απασχόλησης ανέρχεται στο ποσό των 586,08 ευρώ με ισχύ από 1-1-2017.

Παράδειγμα: Απασχολούμενος Δικηγόρος με Έμμισθη Εντολή Μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών (Κ.Π.Κ. : 063 Με πρόνοια) Μηνιαίες Αποδοχές : 1000 €

Α. Εγγραφή στην Α.Π.Δ. μισθολογικής περιόδου 01/2017 Συνολικό  ποσό  από  παρακράτηση γραμματίων αντίστοιχης μισθολογικής περιόδου 01/2017 : 80 €

Β. Εγγραφή στην Α.Π.Δ. μισθολογικής περιόδου 02/2017
Συνολικό ποσό από παρακράτηση γραμματίων προείσπραξης αντίστοιχης μισθολογικής περιόδου 02/2017 : 180 €

Γ. Εγγραφή στην Α.Π.Δ. μισθολογικής περιόδου 03/2017
Συνολικό ποσό από παρακράτηση γραμματίων προείσπραξης αντίστοιχης μισθολογικής περιόδου 03/2017 : 50 €

Η εγκύκλιος τονίζει ακόμα ότι οι εισφορές θα προκύπτουν από τις Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις (ΑΠΔ) που πρέπει να κατατίθενται σε μηνιαία βάση.

Επειδή όμως το σύστημα του ΕΦΚΑ λειτούργησε με καθυστέρηση, επισημαίνεται ότι κατά την πρώτη υποβολή Α.Π.Δ. και συγκεκριμένα για τις μισθολογικές περιόδους 01/2017 , 02/2017, 03/2017, 04/2017 και 05/2017 εφόσον οι αντίστοιχες Α.Π.Δ. υποβληθούν έως 31/07/2017 με μαγνητικό ή ψηφιακό μέσο στην αρμόδια Υπηρεσία του Ε.Φ.Κ.Α. (έδρας του εργοδότη) θα θεωρηθούν εμπρόθεσμες.

Επίσης, οι ασφαλιστικές εισφορές των ανωτέρω μισθολογικών περιόδων εφόσον καταβληθούν μέχρι 31/07/2017 θα θεωρηθούν εμπρόθεσμες.

ΝΕΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΓΙΑ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ!!!

Δεύτερη ευκαιρία» προσφέρει η Δικαιοσύνη στα υπερχρεωμένα νοικοκυριά προκειμένου να διορθώσουν την αρχική ευνοϊκή ρύθμιση των χρεών τους, πετυχαίνοντας ακόμη μεγαλύτερη ελάφρυνση αν μετά τον πρώτο δικαστικό διακανονισμό η οικονομική τους κατάσταση επιδεινώθηκε ή εμφανίστηκαν σημαντικά προβλήματα υγείας.

Αποφάσεις διαφόρων Ειρηνοδικείων της χώρας επικαλούμενες το κοινωνικό κράτους δικαίου και την υπερχρέωση οικογενειών με ευθύνη της πολιτείας και των τραπεζών, δέχονται ότι επιτρέπεται να τροποποιηθεί και να βελτιωθεί η αρχική ρύθμιση, με την υποβολή αίτησης για μεταρρύθμισή της ακόμη και αναδρομικά εφόσον μεσολάβησαν γεγονότα που δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο τη ζωή του οφειλέτη.

Δικαστικές αποφάσεις – ανάσα περιφερειακών Ειρηνοδικείων για το νόμο Κατσέλη αποκρούουν ενστάσεις τραπεζών ότι είναι καταχρηστική ή «διορθωτική» απόφαση μιας ήδη ευνοϊκής για τον δανειολήπτη ρύθμισης και ανάβουν το «πράσινο φως» για νέο «κόφτη» χρεών, που μπορεί να προκύψει όχι μόνο με αίτηση μεταρρύθμισης αλλά και με αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για προσωρινή δικαστική διαταγή, εφόσον χειροτέρευσαν οι συνθήκες διαβίωσης και τα εισοδήματα του υπερχρεωμένου νοικοκυριού.

Κατά τις πρωτοποριακές αυτές αποφάσεις, η «δεύτερη ευκαιρία» για μια βελτιωμένη ρύθμιση αναδρομικά μπορεί να δοθεί σε κάθε περίπτωση ανατροπής των βιοτικών αναγκών και δεδομένων του οφειλέτη αρκεί να αποδεικνύεται η εκ των υστέρων επιδείνωση της οικονομικής του κατάστασης, που δικαιολογεί την αναπροσαρμογή των συμφωνημένων δόσεων, ανάλογα με τις νέες συνθήκες.

Έτσι επιτρέπεται αναδρομικό δικαστικό «κούρεμα» των οφειλών, εάν μετά την αρχική ρύθμιση, ο υπερχρεωμένος δανειολήπτης υπέστη νέα μείωση αποδοχών ή εάν απολύθηκε και αδυνατεί να βρει νέα εργασία ή όταν προέκυψαν σοβαρά προβλήματα υγείας για τον ίδιο ή για μέλη της οικογένειάς του, ή όταν αυξήθηκαν στην πορεία της ζωής του οι βιοτικές ανάγκες και οι σχετικές οικονομικές υποχρεώσεις.

Περίπτωση

Αυτό μπορεί να συμβεί, ενδεικτικά, όχι μόνο στην περίπτωση που διευρυνθεί η οικογένειά του με την απόκτηση (και άλλου) παιδιού, αλλά και στην περίπτωση που αυξηθούν γενικά οι διατροφικές ανάγκες αλλά και οι υποχρεώσεις σπουδών των παιδιών λόγω εισαγωγής τους σε ΑΕΙ-ΤΕΙ άλλης πόλης από τον τόπο διαμονής της οικογένειας, αλλά και λόγω ανάγκης παρακολούθησης φροντιστηρίου για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις, για ξένη γλώσσα κ.λπ.

Στις δικαστικές αποφάσεις επισημαίνεται ότι η δυνατότητα ευνοϊκότερης ρύθμισης των οφειλών (μέχρι και απαλλαγή από αυτές) βρίσκει τη νομιμοποίησή της ευθέως στο ίδιο το κοινωνικό κράτος δικαίου, που επιτάσσει ο πολίτης να μην εγκαταλειφθεί σε μια κατάσταση χωρίς διέξοδο και προοπτική, από την οποία ούτε οι πιστωτές μπορούν, άλλωστε, να αντλήσουν οποιοδήποτε κέρδος.

Ακόμα τονίζεται ότι μια τέτοια απαλλαγή χρεών δεν παύει να εξυπηρετεί ευρύτερα και το γενικό συμφέρον, καθώς οι πολίτες επανακτούν ουσιαστικά μέσω αυτών των διαδικασιών την αγοραστική τους δύναμη, προάγοντας την οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα.

Τα Ειρηνοδικεία επικαλούνται επίσης τη νομολογιακή γραμμή που δέχεται ότι οι επίμαχες διατάξεις για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά είναι σύμφωνες με επιταγές του Συντάγματος για την προστασία της ανθρώπινης αξίας, της οικογένειας, της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας, καθώς και για το κοινωνικό κράτος δικαίου.

Ακόμα επισημαίνουν ότι στην αυξανόμενη υπερχρέωση των νοικοκυριών συνέβαλαν ανενόχλητα η εισοδηματική στενότητα, τα υψηλά επιτόκια στον χώρο ιδίως της καταναλωτικής πίστης, οι επιθετικές πρακτικές προώθησης πιστώσεων, οι ατυχείς προγραμματισμοί και τα απρόβλεπτα γεγονότα στη ζωή των δανειοληπτών (όπως η απώλεια εργασίας, οι μεγάλες περικοπές αποδοχών, μισθών ή συντάξεων, η υπερφορολόγηση κ.λπ.), παράγοντες που έδρασαν καταλυτικά, υπό την απουσία θεσμών συμβουλευτικής υποστήριξης των καταναλωτών σε θέματα υπερχρέωσης, με αποτέλεσμα να αδυνατούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους και να υφίστανται τις αλυσιδωτά καταστροφικές συνέπειες.

Ανοιξε ο δρόμος και για ανατροπές με ευνοϊκότερες ρυθμίσεις

Ανοίγοντας τον δρόμο και για άλλες ανατροπές με αντίστοιχες ευνοϊκότερες ρυθμίσεις, η Δικαιοσύνη έκανε δεκτές:

- Αίτηση δανειολήπτη για μεταρρύθμιση της αρχικής ρύθμισης του Ειρηνοδικείου Κρωπίας, που είχε επιβάλει να πληρώνει μηνιαίως δόσεις 700 ευρώ σε 4 πιστωτικά ιδρύματα επί 20ετία για τη διάσωση της ακίνητης περιουσίας του, καθώς οι συνολικές οφειλές του είχαν ανέλθει σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.

Περίπου δύο χρόνια μετά τη ρύθμιση ο δανειολήπτης έχασε την εργασία του ως ασφαλιστικός σύμβουλος και το μέσο μηνιαίο εισόδημα των 700 ευρώ, ενώ εδώ και ενάμιση χρόνο παραμένει άνεργος, ζώντας με τη συνεισφορά της συζύγου του που εργάζεται στην ΕΛ.ΑΣ. και πλέον συντηρεί την 5μελή οικογένειά τους με τον μισθό της (1.279 ευρώ).

Το δικαστήριο κρίνοντας ότι το εισόδημα που θα απέμενε βάσει των αρχικών δόσεων δεν θα αρκούσε για να καλύψει τις βασικές ανάγκες διατροφής, ένδυσης, ηλεκτροφωτισμού, ύδρευσης, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και εκπαίδευσης τριών ανήλικων παιδιών, αλλά και του ζεύγους, κατέληξε ότι λόγω του μεγάλου ύψους των οφειλών και της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας η μηνιαία δόση πρέπει να περικοπεί από τα 700 στα 400 ευρώ για το διάστημα της 5ετούς διάρκειας ρύθμισης, κάνοντας δεκτή τη μεταρρύθμισή της και αποκρούοντας τις τραπεζικές ενστάσεις ότι η σχετική αίτηση είναι καταχρηστική και η νέα ευνοϊκότερη δόση δυσανάλογα μικρή.

• Αίτηση δανειολήπτη στην Αχαΐα για βελτίωση της αρχικής ρύθμισης που επέβαλε το Ειρηνοδικείο Πατρών για καταβολή 80 ευρώ μηνιαίως και παρακράτηση άλλων 200 ευρώ από τον μισθό του ως δημοσίου υπαλλήλου, αφού οι αποδοχές του από 1.050 ευρώ μειώθηκαν μέσα σε λίγους μήνες σε 843 ευρώ, γιατί δεν πληρωνόταν πλέον προσαυξήσεις για νυχτερινή εργασία και Σαββατοκύριακα.

Ανάγκες

Παράλληλα διαπιστώθηκε ότι πολλαπλασιάστηκαν οι βιοτικές ανάγκες του, αφού αυξήθηκαν οι απαιτούμενες δαπάνες για δίδακτρα που όφειλε να καταβάλλει για ξενόγλωσσες σπουδές των παιδιών του και σε συνδυασμό με την επιδείνωση των οικονομικών του το δικαστήριο έκρινε αναγκαία τη μεταρρύθμιση και την περικοπή της δόσης στο μισό.

• Τη βελτίωση της αρχικής ρύθμισης που είχε κάνει Ειρηνοδικείο στην Κρήτη για χρέος λίγο μεγαλύτερο των 110.000 ευρώ, σύμφωνα με την οποία έπρεπε να καταβάλλεται δόση 200 ευρώ επί 20ετία για διάσωση της κατοικίας του δανειολήπτη, η οποία μειώθηκε στο μισό επειδή μειώθηκαν στο μισό και οι αποδοχές του.

Η νομολογία μπορεί να λειτουργήσει αντίστροφα

Δικαστικοί κύκλοι υποστηρίζουν ότι η νομολογία για βελτιωμένες δόσεις όταν επιδεινώνονται τα οικονομικά μπορεί να λειτουργήσει και αντίστροφα, εφόσον διαπιστωθεί σημαντική καλυτέρευση των οικονομικών σε σταθερή βάση (π.χ. μόνιμη εργασία, κληρονομιά).

Πηγή: Έθνος

To Eυρωπαϊκό Δικαστήριο αθωώνει μπλογκ για ανώνυμο υβριστικό σχόλιο

Με την απόφαση Pihl κατά Σουηδίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ασχολείται για τρίτη φορά με το ποιος έχει την ευθύνη για σχόλια που αναρτούν ανώνυμοι χρήστες του Διαδικτύου. Είχε προηγηθεί η απόφαση  Delfi SA κατά Εσθονίας, στην οποία το ΕΔΔΑ έκρινε ότι παρά τα φίλτρα και τα μέτρα που είχε πάρει η ιστοσελίδα, είχε όντως ευθύνη λόγω της βαρύτητας των σχολίων (μισαλλόδοξος λόγος και προτροπή σε βίαιες πράξεις). Ακολούθησε πέρσι η απόφαση MTZ και Index.hu κατά Ουγγαρίας, στην οποία το ΕΔΔΑ επανέλαβε ότι ευθύνη της ιστοσελίδας υπάρχει αν τα σχόλια συνδέονται με βαριά αδικήματα όπως ρατσιστικός λόγος και προτροπή σε βία, αθωώνοντας έτσι σε αυτή την υπόθεση την ιστοσελίδα γιατί τα σχόλια ήταν απλώς υβριστικά.

Στην τρίτη υπόθεση που δημοσιοποιήθηκε την 9.3.2017, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έπρεπε να κρίνει ένα ανώνυμο σχόλιο που χαρακτήριζε κάποιον άλλον "πρεζάκι", κάτω από ένα πόστ που του απέδιδε ψευδώς ότι ανήκε σε ένα νεοναζιστικό κόμμα. Ο προσφεύγων είχε κάνει μήνυση εναντίον του φορέα που διαχειριζόταν το μπλόγκ και όχι φυσικά εναντίον του σχολιαστή, ο οποίος ήταν ανώνυμος. Είχε χάσει την δίκη στην Σουηδία, καθώς τα εσωτερικά δικαστήρια δεν αναγνώρισαν ευθύνη του μπλογκ, το οποίο είχε κατεβάσει το σχόλιο όταν ειδοποιήθηκε από τον προσφεύγοντα και συγκεκριμένα την επόμενη κι όλας μέρα από την λήψη του e-mail. Όμως, το σχολιο είχε παραμείνει συνολικά για 9 μέρες ανεβασμένο στο ιστολόγιο. 

Τα κριτήρια που χρησιμοποίησε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ήταν βεβαίως η φύση του σχολίου, το οποίο ήταν απλά δυσφημηστικό κι όχι ρατσιστικό ή προτρεπτικό σε βία. Έπειτα έλαβε υπόψη ότι το μπλογκ κατέβασε το σχόλιο όταν ειδοποιήθηκε και ανάρτησε μια συγγνώμη. Στο επιχείρημα του προσφεύγοντα ότι πάντως το σχόλιο ήταν εντοπίσιμο από τις μηχανές αναζήτησης παρά την αφαίρεσή του, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο υπενθύμισε ότι με βάση την απόφαση Google & Google Spain του Δικαστηρίου της Ε.Ε. καθένας μπορεί να ζητήσει  από τις μηχανές αναζήτησης να μπλοκάρουν την πρόσβαση σε ιστοσελίδες που τους θίγουν παράνομα. Εκείνο όμως που βάρυνε ιδιαιτέρως στην απόφαση του ΕΔΔΑ είναι ότι επρόκειτο για ένα μικρό ιστολόγιο, με χαμηλή επισκεψιμότητα και το διαχειριζόταν ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο.